Het ontstaan van het Klokkenluidersgilde
Het Klokkenluidersgilde is, zoals zo vaak in Maastricht, ontstaan tijdens een feestelijke bijeenkomst en wel op 1 Januari 1959 tijdens de Nieuwjaarsreceptie bij Deken Mgr. Jenneskens.
De trouwe receptiehangers begonnen destijds op eerste Nieuwjaarsdag bij de Burgemeester, gingen vervolgens naar de Gouverneur aan de Bouillonstraat en eindigden steevast hun ronde bij de Deken in zijn woonhuis aan het Vrijthof, waar het altijd gemoedelijk aan toeging. Er werd geklaagd dat Grameer weinig geluid werd onder meer niet op die dag. Als oorzaak werd genoemd het gebrek aan financiële middelen, dat destijds chronisch was. Het luiden kostte toen 10 x fl. 6,-, betaald aan werklieden van een aannemer die het luiden verzorgde. Er ontstond de gedachte dit luiden telkenmale door vrijwilligers te laten doen. Die vrijwilligers werden al gauw zonder moeite gevonden en zo werd op Paaszondag 29 maart 1959 geluid door de mannen van het eerste uur te weten:
- Architect Jef Brouwers
- Math Bastiaens
- Frans Bernards
- Ad van de Camp
- Louis Depondt
- Hub Hameleers sr.
- Jef Peeters en zoon
- Pierre Peeters
- Faan Peeters
- Vic. Vermin
- Jacques Vijgen
Het Klokkeluidersgilde was geboren. Een naam werd snel gevonden en wel Sint Monulphus en Sint Gondulphus, de bouwers van de huidige kerk. De eerste voorzitter was Deken Jenneskens zelf, later opgevolgd door Jef Peeters, Karel Bruijnzeels, Noël Fabry en thans door Guido van Oijen. Als secretaris/penningmeester treedt sedert 1970 Huub Hameleers jr. op die in 2019 opgevolgd wordt door Dave Retrae. Het Gilde bestaat met Pasen 2019 dus 60 jaar en telt ruim 39 leden.
Het luiden geschiedt zonder enige kosten voor het Kerkbestuur. De kosten die er zijn worden gedragen door de contributie van de leden. Hun enige “vergoeding” bestaat uit een zeer groot voorrecht nl. dat Grameer geluid wordt bij de begrafenis van een der leden. Daarnaast wordt Grameer alleen geluid bij hoge kerkelijke feesten, op 4 December, de Naamdag van de Broederschap van St. Barbarra (overleefde als enige de Franse wet van 1797) en bij een Koninklijk bezoek. Incidenteel is dit eenmaal gebeurd in September 1969. Ten Stadhuize was bekend geraakt dat tijdens de Troonrede Koningin Juliana bekend zou maken dat Maastricht de 8e Medische Faculteit toegewezen kreeg, later uitgegroeid tot de Universiteit Maastricht. Dit gaf uiteraard aanleiding Grameer te luiden. De weinig beschikbare leden van het klokkenluidersgilde werden aangevuld met de ambtenaren Karel Bruijnzeels, Pie Fabry en Karel van Oijen van het Stadhuis, waarvan er enkele lid daarna werden.
Als bijzondere gebeurtenissen in het bestaan van het Gilde moeten worden genoemd:
- Op zondag 29 maart 1959 wordt het Klokkenluidersgilde Sint Monulphus en Sint Gondulphus opgericht en wordt Grameer voor de eerste keer geluid.
- Op zaterdag 16 April 1983 wordt de oude Grameer voor de laatste keer geluid en worden de oude luidtouwen in een feestelijke stoet overgebracht naar 'Den Ouden Vogelstruys', min of meer het stamcafé van het klokkenluidersgilde.
- Op dinsdag 3 Mei 1983 wordt de oude Grameer uit de Sint Servaas kerk gehesen om vervolgens een laatste "rustplaats" te krijgen in de Pandhof.
- Op 30 September 1983 gaat het klokkenluidersgilde samen met leden van het kerkbestuur, de restauratiestichting en afgevaardigden van St. Servaasverenigingen naar Asten voor het bijwonen van het gieten van de nieuwe Grameer door de firma Eysbouts.
- Op 23 April 1984 wordt het 25 jarig bestaan gevierd van het klokkenluidersgilde. De nieuwe Grameer wordt ingezegend door Mgr. Gijsen en voor de eerste keer geluid.
- Op 29 maart 1999 bestaat het Klokkenluidersgilde 40 jaar. Er wordt een herinneringtegel aangebracht in de Pandhof bij de oude Grameer.
- Op 29 maart 2009 bestaat het Klokkenluidersgilde 50 Jaar en wordt er een speciale DVD uitgebracht.
- Op 14 Juli 2019 vierde het Gilde haar 60 Jarig bestaan en is de toenmalige deken Noël Fabry opgevolgd door Guido van Oijen en de toenmalige secretaris/penningmeester Huub Hameleers opgevolgd door Dave Retrae.